Szeregi potęgowe. Przedział zbieżności

Pojęcie szeregu potęgowego

Definicja 1

Załóżmy, że x 0 jest ustaloną liczbą rzeczywistą oraz ( c n ) jest nieskończonym ciągiem liczbowym.

Szereg

n = 0 c n ( x x 0 ) n = c 0 + c 1 ( x x 0 ) + c 2 ( x x 0 ) 2 +

gdzie x R , nazywamy szeregiem potęgowym o środku x 0 i wspólczynnikach c 0 , c 1 , .

Zadanie 1

Wyznacz środek i współczynniki szeregów:

a) n = 0 n + 1 n + 2 ( x + 3 ) n

x 0 = 3 , c n = n + 1 n + 2 dla n 0

b) n = 1 ( x 1 ) n n

x 0 = 1 c n = 1 n dla n 1

c) n = 0 x n n !

x 0 = 0 , c n = 1 n ! dla n 0

Z definicji szeregu potęgowego wynika, że szereg taki staje się szeregiem liczbowym dla każdej wartości zmiennej x . Zbiór tych x , dla których szereg potęgowy jest zbieżny, zależy od ciągu ( c n ) współczynników.

Zacznijmy od spostrzeżenia, że każdy szereg potęgowy jest zbieżny dla x = x 0 .

Rzeczywiście, w takim przypadku szereg przyjmuje postać

c 0 + c 1 ( x 0 x 0 ) + c 2 ( x 0 x 0 ) 2 + = c 0 .

Jego ciąg sum częściowych jest stały i równy c 0 .

Podamy teraz przykłady dwóch szeregów potęgowych, z których jeden jest zbieżny tylko dla x = x 0 , a drugi jest zbieżny dla każdego x R .

Przykład 1

Wykażemy, że szereg n = 1 n ! x n jest zbieżny tylko dla x = 0.


Gdy x = 0 , wówczas szereg jest oczywiście zbieżny.

Załóżmy, że x 0 i zastosujmy kryterium d'Alemberta. Mamy:

lim n | ( n + 1 ) ! x n + 1 n ! x n | = lim n | ( n + 1 ) n ! x n x n ! x n | = lim n | ( n + 1 ) x | =

Widzimy stąd, że szereg jest rzeczywiście rozbieżny dla każdego x 0.

Przykład 2

Wykażemy, że szereg n = 1 x n n ! jest zbieżny dla każdego x R .


Stosując kryterium d'Alemberta, otrzymujemy dla każdego x R :

lim n | x n + 1 ( n + 1 ) ! x n n ! | = lim n | x n + 1 ( n + 1 ) ! n ! x n | =

lim n | x n x ( n + 1 ) n ! n ! x n | = lim n | x ( n + 1 ) | = 0.

Nasz szereg jest więc zbieżny każdego x R .

Promień zbieżności i przedział zbieżności szeregu potęgowego

Okazuje się, że poza omówionymi powyżej sytuacjami (zbieżność szeregu potęgowego tylko dla x = x 0 i jego zbieżność dla każdego x R ) możliwy jest przypadek, który można nazwać "pośrednim".

Mianowicie okazuje się, że każdy szereg potęgowy albo jest zbieżny tylko w swoim środku, albo dla wszystkich x rzeczywistych, albo w jednym z przedziałów postaci:

[ x 0 R , x 0 + R ] ( x 0 R , x 0 + R ) [ x 0 R , x 0 + R ) ( x 0 R , x 0 + R ]

gdzie R jest liczbą dodatnią.

Rozważmy szereg potęgowy n = 0 c n ( x x 0 ) n i dla ustalonego x R oznaczmy przez a n jego wyraz ogólny: a n = c n ( x x 0 ) n .

Stosując kryterium Cauchy'ego, otrzymujemy:

lim n | a n | n = lim n | c n ( x x 0 ) n | n =

lim n | ( x x 0 ) | n | c n | n = | x x 0 | lim n | c n | n

Rozważmy następujące trzy przypadki.

Przypadek I. lim n | c n | n = +

W tym przypadku szereg jest zbieżny tylko dla x = x 0 .

Rzeczywiście, jeżeli x x 0 , to

lim n | c n ( x x 0 ) n | n = lim n ( | c n | n | x x 0 | n n ) =

| x x 0 | lim n | c n | n =

Na mocy kryterium Cauchy'ego szereg n = 0 c n ( x x 0 ) n jest rozbieżny.

Przypadek II. lim n | c n | n = 0

W tym przypadku szereg jest zbieżny dla każdego x R .

Rzeczywiście, dla dowolnego x R mamy wówczas

lim n | c n ( x x 0 ) n | n = | x x 0 | lim n | c n | n =

| x x 0 | 0 = 0 .

Na mocy kryterium Cauchy'ego szereg n = 0 c n ( x x 0 ) n jest bezwzględnie zbieżny.

Przypadek III. lim n | c n | n = q , gdzie q ( 0 , )

Mamy wówczas

lim n | c n ( x x 0 ) n | n = | x x 0 | lim n | c n | n = | x x 0 | q

Na mocy kryterium Cauchy'ego wnioskujemy, że:

– jeżeli | x x 0 | q < 1 (a więc | x x 0 | < 1 q ), to szereg n = 0 c n ( x x 0 ) n jest zbieżny (i to bezwzględnie)

– jeżeli | x x 0 | q > 1 (a więc | x x 0 | > 1 q ), to szereg n = 0 c n ( x x 0 ) n jest rozbieżny.

Zauważmy na koniec, że:

| x x 0 | < 1 q x ( x 0 1 q , x 0 + 1 q )

| x x 0 | > 1 q x ( , x 0 1 q ) ( x 0 + 1 q , )

Definicja 2

Jeżeli istnieje granica lim n | c n | n = q , to liczbę R określoną następująco:

R = 0 w przypadku, gdy q = ;

R = w przypadku, gdy q = 0 ;

R = 1 q w przypadku, gdy q ( 0 , )

nazywamy promieniem zbieżności szeregu potęgowego n = 0 c n ( x x 0 ) n .

Jeżeli przeczytałeś rozważania ukryte pod przyciskiem "Szczegóły" powyżej, to zrozumiesz następujące twierdzenie.

Twierdzenie 1

[Twierdzenie Cauchy-Hadamarda]. Niech R będzie promieniem zbieżności szeregu potęgowego. Wówczas:

jeżeli R = 0 , to szereg ten jest zbieżny tylko dla x = x 0 ;

jeżeli R = , to szereg ten jest zbieżny dla każdego x R ;

jeżeli R ( 0 , ) , to szereg ten jest zbieżny bezwzględnie dla x ( x 0 R , x 0 + R ) i rozbieżny dla x ( , x 0 R ) ( x 0 + R , ) .

Uwaga. Stosując kryterium d'Alemberta (zamiast kryterium Cauchy'ego) w rozważaniach poprzedzających definicję promienia zbieżności, można wykazać, że do definicji promienia możemy użyć granicy lim n | c n + 1 c n | (zamiast granicy lim n | c n | n ). Musi być przy tym spełnione założenie c n 0 dla n n 0 , gdzie n 0 jest pewną liczbą naturalną

Jeżeli istnieje granica q = lim n | c n + 1 c n | , wówczas promień zbieżności szeregu n = 1 c n ( x x 0 ) n jest równy:

0 dla q = ;

dla q = 0 ;

1 q dla q ( 0 , ) .

Uwaga. Ponieważ 1 c n + 1 c n = c n c n + 1 , więc ostatni fakt możemy przeformułować następująco:

Jeżeli istnieje granica lim n | c n c n + 1 | , wówczas promień zbieżności szeregu n = 1 c n ( x x 0 ) n jest równy tej granicy.

Gdy R ( 0 , ) , to twierdzenie Cauchy-Hadamarda nie rozstrzyga zbieżności szeregu potęgowego na końcach jego przedziału zbieżności, czyli w punktach x 0 R oraz x 0 + R . Konkretny szereg może być zbieżny w obu końcach przedziału ( x 0 R , x 0 + R ) , w żadnym z jego końców, tylko w lewym końcu lub tylko w prawym końcu. W każdym jednak przypadku zbiór tych x R , dla których szereg potęgowy jest zbieżny, jest przedziałem.

Twierdzenie 2

Jeżeli szereg potęgowy jest zbieżny dla jakiegokolwiek x x 0 , to jest zbieżny albo dla wszystkich x R , albo dla x z pewnego przedziału.

Definicja 3

Przedział, w którym szereg potęgowy jest zbieżny, nazywamy przedziałem zbieżności tego szeregu.

[Egz] Zadanie 2

Wyznacz przedziały zbieżności następujących szeregów potęgowych:

a) n = 1 x n n = x + x 2 2 + x 3 3 +

[ 1 , 1 )


Środkiem szeregu jest x 0 = 0 .

Współczynniki szeregu to ciąg c n = 1 n .

Stosujemy wzór R = lim n | c n c n + 1 | na promień zbieżności szeregu potęgowego i otrzymujemy:

R = lim n | 1 n 1 n + 1 | = lim n n + 1 n = 1 .

Szereg jest więc:

zbieżny dla x ( 1 , 1 ) ;

rozbieżny dla x ( , 1 ) ( 1 , ) .

Pozostaje zbadanie zbieżności dla x = 1 i x = 1 .

Dla x = 1 szereg przyjmuje postać n = 1 ( 1 ) n n .

Jest to szereg naprzemienny, zatem zbieżny na mocy kryterium Leibnitza.

Dla x = 1 szereg przyjmuje postać n = 1 1 n .

Szereg ten jest rozbieżny.

Przedział zbieżności badanego szeregu to [ 1 , 1 ) .

b) n = 1 x 2 n n 4 n = x 2 4 + x 4 2 4 2 + x 6 3 4 3 +

( 2 , 2 )


Środkiem szeregu jest x 0 = 0 .

Współczynniki szeregu to ciąg c n = { 0  dla  n = 0 , 1  oraz  n = 2 k 1 ( k 1 ) 1 n 4 n  dla pozostałych  n 1 .

Ponieważ c n = 0 dla nieskończenie wielu n , nie możemy zastosować wzoru lim n | c n c n + 1 | .

Również granica lim n | c n | n nie istnieje.

Użyjemy następującego zabiegu.

Podstawiamy t = x 2 i otrzymujemy nowy szereg potęgowy zmiennej t :

n = 1 t n n 4 n = t 4 + t 2 2 4 2 + t 3 3 4 3 +

Współczynniki tego szeregu to c n = 1 n 4 n ( n 1 ) .

Stosujemy wzór R = lim n | c n c n + 1 | i otrzymujemy:

lim n | 1 n 4 n 1 ( n + 1 ) 4 n + 1 | = lim n 4 n + 1 n = 4 .

Szereg jest więc:

zbieżny dla t ( 4 , 4 ) ;

rozbieżny dla t ( , 4 ) ( 4 , ) .

Ponieważ t = x 2 oraz | x 2 | < 4 | x | < 2 , więc powyższe dwa warunki oznaczają, że oryginalny szereg n = 1 x 2 n n 4 n jest:

zbieżny dla x ( 2 , 2 ) ;

rozbieżny dla x ( , 2 ) ( 2 , ) .

Pozostaje zbadanie zbieżności dla x = 2 i x = 2 .

Dla x = 2 szereg przyjmuje postać

n = 1 ( 2 ) 2 n n 4 n = n = 1 4 n n 4 n = n = 1 1 n .

Szereg ten jest rozbieżny.

Dla x = 2 szereg przyjmuje postać

n = 1 2 2 n n 4 n = n = 1 4 n n 4 n = n = 1 1 n .

Otrzymaliśmy ten sam szereg, co dla x = 2 .

Szereg ten jest rozbieżny.

Ostatecznie widzimy, że przedział zbieżności badanego szeregu to ( 2 , 2 ) .

c) n = 1 ( 1 ) n + 1 2 n ( x + 3 ) n n

( 7 2 , 5 2 )


Środkiem szeregu jest x 0 = 3 .

Współczynniki szeregu to c n = ( 1 ) n + 1 2 n n .

Stosujemy R = lim n | c n c n + 1 | na promień zbieżności szeregu potęgowego i otrzymujemy:

R = lim n | ( 1 ) n + 1 2 n n ( 1 ) n + 2 2 n + 2 n + 1 | = lim n n + 1 2 n = 1 2 .

Szereg jest więc:

zbieżny dla x ( 3 1 2 , 3 + 1 2 ) = ( 7 2 , 5 2 ) ;

rozbieżny dla x ( , 7 2 ) ( 5 2 , ) .

Pozostaje zbadanie zbieżności dla x = 7 2 i x = 5 2 .

Dla x = 7 2 szereg n = 1 ( 1 ) n + 1 2 n ( x + 3 ) n n przyjmuje postać

n = 1 ( 1 ) n + 1 2 n ( 1 2 ) n n = n = 1 ( 1 ) 2 n + 1 n = n = 1 1 n

Szereg ten jest rozbieżny.

Dla x = 5 2 nasz szereg przyjmuje postać

n = 1 ( 1 ) n + 1 2 n ( 1 2 ) n n = n = 1 1 n

Szereg ten jest rozbieżny.

Przedział zbieżności badanego szeregu to ( 7 2 , 5 2 ) .

d) n = 0 3 n ( x 2 ) n

( 5 3 , 7 3 )

e) n = 0 ( 1 ) n ( x + 1 ) n n !

( , )

f) n = 0 ( 1 ) n ( x 1 ) n ( n + 1 ) 2

[ 0 , 2 ]